De donderdagavond film club

Mrs Miniver

Erg mooi, deze oscarwinnende film over het leven van een redelijk welgestelde familie in een klein dorpje in Engeland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Grote drama's en heftige gebeurtenissen vinden plaats terwijl men zich ondertussen bezighoudt met de plaatselijke bloemenshow. De kinderen in de schuilkelders worden voorgelezen uit Alice in Wonderland waarna men een kopje thee drinkt terwijl de bommenwerpers over de huizen vliegen.

 

Lees meer »

Grand hotel

Deze film volgt een aantal personages in een pluche hotel in Berlijn 'waar nooit wat gebeurt'. Grusinskaya (Garbo) is een eenzame Russische ballerina met zelfmoordneigingen, Felix von Geigern (Barrymore) is haar minnaar die eigenlijk een juwelendief is. Flaemmchen (Crawford) is een stenotypiste die bewust haar sex-appeal gebruikt om in een mannenwereld een minimum aan economische zekerheid te verkrijgen. Otto (Barrymore) is een ziekelijke boekhouder die wat geld verduisterd heeft om zich voor het laatst te buiten te kunnen gaan, terwijl Preysing (Beery) een fabrikant is die wanhopig een grote slag tot een goed einde probeert te brengen.

Lees meer »

To be or not to be

Anti-nazistische klucht uit 1942 met een hoog Allo Allo gehalte. Een toneelgezelschap aangevoerd door de ijdele Joseph Tura en zijn flirtzieke echtgenote, proberen te voorkomen dat informatie over het poolse verzet in handen van de gestapo valt. In die tijd een controversieel onderwerp voor een komedie, maar ook nu nog een vermakelijke film.

 

Lees meer »

Sullivan's Travels

Een succesvol filmproducent van het komische genre gaat undercover op zoek naar inspiratie voor zijn nieuwe, maatschappijkritische film met de werktitel "Oh Brother Where Art Thou?" en belandt via allerlei omzwervingen en verwikkelingen in een chain gang. De film komt er uitendelijk niet omdat de filmmaker uiteindelijk beseft dat hij zich beter bij eigen leest kan houden, maar gelukkig geven de Coen Brothers decennia later het stokje door.

 

Lees meer »

How green was my valley

Toegegeven, het is hier en daar wat zoetsappig, de nostalgie druipt er vanaf en de arbeiders zingen aan een stuk door in deze smartlap over het mijnwerkersbestaan in Wales door Western regisseur John Ford. Toch is deze film die bol staat van bitterzoete herinneringen en verlangen naar een beter leven over het algemeen een mooie film. Een beetje Angela's Ashes meets The sound of music.

 

Lees meer »

The Life and Death of Colonel Blimp

Deze film over een militair, die zich van een eigenwijze, rebellerende officier ontwikkelt tot een generaal met een conservatieve blik op oorlogvoeren, past uitstekend in het rijtje heel aparte films, waarvoor Powell en Pressburger (The Archers) verantwoordelijk zijn. Dat deze film met een verstandige en vriendelijke Duitser als een van de twee hoofdpersonages middenin WOII gemaakt is, maakt het extra bijzonder. Het heeft een heerlijk ouderwets Brits sfeertje, met name in de vroegere periodes waarin het hele idee van oorlog voeren als een gentleman nog hoogtij viert. Deze ouderwetse manier van tegen oorlog aan kijken van Clive Candy botst uiteindelijk behoorlijk met de smerige realiteit van de Wereldoorlogen, met name de tweede. Maar uiteindelijk is The Life and Death of Colonel Blimp veel meer dan een reflectie van verandering in oorlogsvoering en nieuwe verhoudingen tussen Britten en Duitsers. Het is vooral een avontuurlijk, grappig en ontroerend portret van een man die er pas laat achterkomt dat tijden veranderen. 

Lees meer »

The Maltese Falcon

De detectiveroman The Maltese Falcon was destijds al erg bekend en succesvol verfilmd, toch besloot John Hudson met zijn debuutfilm een nieuwe poging te wagen door er een soort cleane versie van een film noir van te maken met Humphrey Bogart in de hoofdrol. Deze had al vaker gangsterrollen gespeeld en in deze rol als privédetective speelt hij een goedgeklede womaniser, ofwel in de trailer verwoord als "He makes crime a career and ladies a hobby" Destijds gold Bogart als knappe kerel, ik vind het hier een schriel mannetje met een sikkeneurige uitstraling en een rare stem.

 

Lees meer »

Foreign correspondent

Rare film deze van Hitchcock. Het begint veelbelovend met een spannend suspense verhaal met verdwijningen, vermommingen en dubbelgangers, maar verandert uiteindelijk in een lachwekkende rampenfilm waar Leslie Nielsen een voorbeeld aan kan nemen met een over de top vaderlandslievend einde.

 

Lees meer »

The Philadelphia Story

De aankondiging van een film met Tracy Lord in de hoofdrol zorgde bij mij voor hooggespannen verwachtingen. Maar deze film met Cary Grant, Katharine Hepburn en James Stewart maakte dat meer dan waar. Zo maken ze geen erotische scenes meer tegenwoordig!

 

Lees meer »

Destry rides again

Een fan van het gezang van Marlene Dietrich, in deze film met een raar Shirley Temple kapsel, zal ik sowieso nooit worden en James Stewart vind ik als cowboy al niet zo geloofwaardig, maar dit is wel een hele rare Western. Vechtende vrouwen, een Sheriff zonder pistool en waarom staat er opeens een groep Chinezen aan de bar?

 

Lees meer »

The great dictator

The Great Dictator, geschreven en geregisseerd door Charlie Chaplin die ook de hoofdrol speelt, is een satirische kijk op Adolf Hitler die in de film Adenoid Hynkel heet. Chaplin speelt zelf twee rollen in The Great Dictator: die van een joodse kapper en die van de dictator. Dit is de eerste film waarin Chaplin spreekt en de speech die hij aan het eind van de flm geeft, is fantastisch en de boodschap voelt nog steeds actueel.

Alhoewel Chaplin al eind jaren 30 aan de film werkte verscheen hij uiteindelijk pas in 1940 in de zalen, toen Hitler al grote delen van Europa veroverd had. In eerste instantie werd de film in de VS niet goed ontvangen en sprak de toenmalige regering zelfs van een aanval op "een staatshoofd van een bevriend land". De populariteit van de film steeg pas toen de VS in 1941 ook bij de Tweede Wereldoorlog betrokken raakte vanwege de aanval op Pearl Harbor en zodoende The Great Dictator gebruikt kon worden als propagandafilm. Tijdens de Neurenbergprocessen bleek dat de film twee keer opduikt in overzichten van films die naar Hitler gestuurd zijn. Een ooggetuige uit de kringen rondom Hitler is ervan overtuigd dat Hitler de film heeft gezien maar wat Hitler van de film zelf vond blijft een mysterie. Dat hij de film grappig gevonden zou hebben lijkt nogal ongeloofwaardig, aangezien hij in de waan verkeerde dat Chaplin een Jood was. Chaplin gaf later aan dat als hij van de gruwelijkheden van Hitler had geweten, hij nooit deze film zou hebben gemaakt.

Lees meer »

Rebecca

Rebecca was de eerste Amerikaanse film die Hitchcock maakte, een soort spookverhaal over een rijke weduwnaar die hertrouwt maar steeds meer geteisterd wordt door de geest van zijn overleden vrouw Rebecca. De onderstaande scene is voor die tijd opmerkelijk en maakt duidelijk welke gevoelens de huisbediende koesterde voor Rebecca en wist de strenge Hays code die was ingesteld om onzedelijkheden in de film, waar homoseksualiteit onder viel, te ontwijken. Het laat zien hoe intelligent Hitchcock was als het gaat om het verbeelden van onuitgesproken gevoelens en motieven.

Lees meer »

Casablanca

Soma is het heerlijk om je eigen leven even achter je te laten en jezelf te verliezen in het verhaal van een ander. Casablanca is zo'n film waarin je jezelf verrukkelijk kunt verliezen. Het verhaal van Rick en Ilsa, die elkaar op de vlucht voor de oorlog in Rick's café in Casablanca tegen het lijf lopen en herinnerd worden aan de onbekommerde verhouding die ze hadden in het Parijs van voor de oorlog, is heerlijk melancholiek en tragisch. Het speciaal voor de film in de studio nagemaakte Casablanca is pittoresk en sfeervol en de prachtige maar voor een woestijnstad wat onpraktische gewaden van Ilsa en de smetteloze witte smoking van Rick dragen bij aan de levendige, bekoorlijke sfeer waar je graag voor de duur van de film vertoeft en eigenlijk nog wel wat langer zou willen blijven.

Lees meer »

The lady Eve

Elke vrouw in deze film probeert de aandacht te trekken van de rijke Charles Pike, de geraffineerde verleidster Jean Harrington die op zoek is naar een rijke echtgenoot, lijkt het te lukken. Maar door een wending van het plot ontmoeten ze elkaar pas weer in zijn buitenhuis, waar ze zich voordoet als de adellijke Brits Lady Eve. Henry Fonda is een genot om naar te kijken en uitstekend gecast als het argeloze slachtoffer van al die sluwe dames die het op hem gemunt hebben.

Lees meer »

Citizen Kane

Orson Welles was pas 24 jaar oud toen hij zijn speelfimdebuut Citizen Kane maakte, een alom bejubeld meesterwerk. Het is een Dickensiaans verhaal over Charles Foster Kane (door Welles zelf gespeeld) die arm ter wereld komt maar rijk wordt door een erfenis. Als jongeman bouwt hij een kranten- en radioimperium op, waarna hij trouwt met de nicht van de president en zich kandidaat stelt voor het gouverneurschap. Het lukt hem niet om politieke macht te verwerven waardoor hij verbitterd raakt en zich steeds hardvochtiger opstelt tegenover de mensen om zich heen . Uiteindelijk sterft hij eenzaam terwijl hij terugverlangt naar zijn jeugd, waarin zijn leven nog eenvoudig was. Wat de film vooral sterk maakt, is dat de film begint met de dood van Kane, wiens laatste mysterieuze woord "Rosebud" luidt. Enkele nieuwsfilmers proberen de betekenis ervan te achterhalen en interviewen bekenden van Kane. Het verhaal wordt in flashbacks verteld en de interviews belichten steeds een andere kant van Kane. Door het verhaal op deze manier op te bouwen wordt de nieuwsgierigheid van de kijker gewekt en gedurende de film vastgehouden.

 

Lees meer »

The Grapes of Wrath

Opnieuw een boekverfilming, opnieuw een hele mooie. Deze film richt zich op het lot van een boerenfamilie ten tijde van de economische crisis, die berooid wegtrekt uit Oklahoma om als dagloner in California te gaan werken. De film is geregisseerd door Western-regisseur John Ford, die zich sterk betrokken voelde bij de gewone man. De sfeer van het desolate landschap en de uitloosheid van de situatie worden sterk en invoelend in beeld gebracht.

 

Lees meer »

Wuthering Heights

Prachtige verfilming van het fantastische boek van Emily Bronté. Het begint als een soort griezelfilm als Dr Kenneth door het troosteloze Noord-Engelse heidelandschap reist en onverwachts moet overnachten op Wuthering Heights. De bejaarde dienstmeid waarschuwt hem voor de jonge dame die 's nachts rondspookt en vertelt hem het tragische verhaal van Heathcliff, de heer des huizes. Vanwege het verschil in stand en aanzien mocht hij niet met zijn grote jeugdliefde Cathy trouwen, waarna Heathcliff vertrok naar Amerika om een paar jaar later als rijk man terug te keren. Cathy was inmiddels met een ander getrouwd en woedend om haar verraad trouwde hij met haar zus die hij mishandelde. De doodongelukkige Cathy werd ongeneeslijk ziek maar kon zich kort voor haar dood nog met hem verzoenen. Na haar overlijden spookt ze rond op de heide om herenigd te worden met haar grote liefde Heathcliff. Het woeste landschap, de naargeestige sfeer rondom het huis en het meeslepende verhaal over de gepassioneerde, noodlottige liefde maakt dit een waardige verfilming.

 

Lees meer »

Gone with the wind

Kosten nog moeite werd gespaard om de beroemde bestseller over de Amerikaanse burgeroorlog te verfilmen in een episch, bijna drie uur durend meeslepend drama. Er werden drie regisseurs versleten, enorme decors gebruikt en vervolgens in de brand gestoken en een onvoorstelbaar grote hoeveelheid figuranten ingehuurd voor de slagveld scenes. Visueel gezien mag de film er dan ook absoluut zijn. Er is optimaal gebruik gemaakte van het glorieuze Technicolor om de film in stemmige pasteltinten te schieten en er zijn prachtige, dramatische shots die klassiek zijn geworden. Toch stoorde ik me aan het Amerikaanse patriottisme, de manier waarop de slavernij en de Klu Klux Clan wordt neergezet, het wispelturige karakter van Scarlett, en de aanzwengelende violenkoortjes als er zich weer een romantische scene aandiende werkten op een gegeven moment vooral op mijn lachspieren.

 

Lees meer »

Maak jouw eigen website met JouwWeb