Er staan weinig echt oude films op Netflix maar recentelijk is vreemd genoeg een relatief onbekende, maar erg sterke film geregisseerd door Orson Welles te zien, waarin hij zelf de rol van badguy op zich neemt. Welles probeerde destijds met deze film te bewijzen dat hij een echt commerciële film kon maken, en deze film hoort thuis in een rijtje kort na de oorlog gemaakte thrillers over de opsporing van Duitse oorlogsmisdadigers. Het verhaal is als volgt: een detective is na de oorlog op zoek naar een belangrijke oorlogsmisdadiger. Hij laat een andere nazi uit de gevangenis ontsnappen in de hoop dat deze hem naar diens voormalig superieur zal leiden. Inmiddels heeft de gezochte oorlogsmisdadiger een goede dekmantel gevonden in een klein Amerikaans dorpje. Hij staat zelfs op het punt om te trouwen met een vooraanstaand meisje, dat zijn verleden uiteraard niet kent. Als je nog niet zo bekend bent met het oeuvre van deze regisseur en nieuwsgierig bent naar zijn werk, zou ik deze echt eens gaan kijken op Netflix. De aangeboden versie is van uitstekende kwaliteit en duurt een film als Citizen Kane naar onze 21e eeuwse smaak wat lang om echt op gang te komen, bij deze film weet de kijker al vrij snel hoe de vork in de steel zit. Desondanks slaagt Welles erin om de spanning toch vast te houden, d.m.v. een aantal goede en spannende scènes. Net zoals in zijn andere films speelt Welles met uitvergroting en schaduwwerking om in spannende scenes het dramatische effect te vergroten, een truc die nog steeds effectief werkt. Welles is overtuigend als schurk en switcht continu van vriendelijk en hoffelijk naar dreigend en immoreel, waarbij hij hier en daar wat neigt naar overacting. Robinson is een erg fijne detective, die geraffineerd te werk gaat om Welles langzaam maar zeker te pakken te krijgen. Maar ook de bijrollen en de luchtige humor tussendoor zijn leuk. De restauranthouder, die met iedereen een potje wil dammen, voegt veel humor toe. Het geeft de film eenzelfde sfeer van provinciale goedmoedigheid met een onderhuidse dreiging als David Lynch tientallen jaren later succesvol toepaste in zijn oeuvre.
The Stranger
« Easy rider Spirited Away »
Reactie plaatsen
Reacties