Dit is de slechtste film die ik ooit heb gezien, was het commentaar van John. Het verhaal en de liedjes zijn inderdaad niet al te best, maar ik heb enorm genoten van het Camp-gehalte van The Rocky Horror Picture Show. Het is zo consequent over de top dat ik best begrijp hoe deze film, in eerste instantie een flop, is uitgegroeid tot een enorme cult klassieker. Het is een wervelende mengeling van schaamteloze seksualiteit, ironische humor, uitzinnige kleding, en kitcherige liedjes met een stevige voet in de glamrock. Het verhaal heeft niet veel om het lijf, Janet en Brad, een onnozel stelletje krijgen op een stormachtige nacht pech met de auto en belanden in een nabijgelegen kasteel dat wordt bewoond door de in jarretels gestoken travestiet Frank N Furter, die op deze avond nieuwe creatie tot leven gaat wekken: een gespierde blonde Toyboy met de naam Rocky. Alhoewel deze songs mooie hoogtepunten in de film zijn, zijn de vele liedjes ook wel het nadeel van de film. Soms is het gewoon iets te veel van het goede en dan kun je de film het beste zien zoals hij regelmatig vertoond wordt in de nachtbioscoop, met bezoekers verkleed als de diverse personages die hele stukken van de film mee acteren en diverse rekwisieten meenemen voor bepaalde delen van de film.
Reactie plaatsen
Reacties
Niet de slechtste film die ik ooit heb gezien, maar wel de slechtste uit het 1001 films-boek tot nu toe denk ik. Ik vond het een behoorlijke straf, maar ik heb hem uiteindelijk uitgezeten. Niet dat ik iets tegen camp heb, zo vind ik films als Muriel's Wedding en Priscilla Queen of the Desert wél geweldig. Maar The Rocky Horror Picture Show... ik vind het een behoorlijk ranzige flauwekulfilm met alleen maar inhoudsloze karakters. En de liedjes maken het er helaas niet veel beter op.