Jaws

Jaws is een hele sterke thriller, waarbij het, net als bij een Hitchcock film de onderhuidse spanning is die de film zo sterk maakt. Die spanning wordt daarnaast versterkt door de sublieme angstaanjagende muziek. De dreigende melodie van de 2 laagste noten op de piano, staan tot op de dag van vandaag synoniem aan naderend gevaar. De haai blijft lang buiten beeld, wat eigenlijk niet de bedoeling was. Spielberg moest noodgedwongen improviseren omdat er op de set voortdurend technische problemen waren met Bruce, zoals de mechanische haai door de filmcrew werd genoemd. Zodoende was Bruce niet gebruiksklaar, toen de opnames begonnen. Als Bruce eindelijk in beeld komt, ziet hij er vrij realistisch uit qua uiterlijk , maar de manier van voortbewegen is lomp en traag; niet zoals we tegenwoordig witte haaien (op spectaculaire wijze) zeeleeuwen uit de lucht zien snaaien in documentaires op Discovery Channel.
Op dit punt raakt de film na 43 jaar een beetje over de houdbaarheidsdatum. Daarnaast vind ik het gedoe op de boot met de drie mannen minder interessant als het begin van de film, als sheriff Brody vermoed dat er sprake is van een witte haar maar het bestuur van het toeristendorpje voor het commerciële belang kiest en het verhaal van Brody weigert te geloven. Onderstaande scene vind ik heel erg sterk, waarin de sheriff eerst allerlei potentieel gevaarlijke situaties ziet maar als de haai daadwerkelijk toeslaat, Spielberg een zoom-effect gebruikt op Sherriff Brody om de shock te benadrukken. Deze film is sinds kort te zien op Netflix dus als je hem nog niet eerder hebt gezien, is dit je kans.