Shane

Shane is misschien niet de bekendste of de beste western ooit gemaakt maar wel één om te onthuoden. Dat heeft vooral te maken met de prachtige achtergronden en natuurbeelden die voor deze film geschoten zijn. Alleen al de beginscène was veelbelovend: beelden van een wijdse omgeving met een hert dat in een riviertje staat met bergen op de achtergrond. De film bleef dit niveau van prachtige achtergronden de hele tijdsduur handhaven. Shane speelt zich af ten tijde van een transitiemoment in het Westen. De grote immigratie is ongeveer achter de rug, maar beleeft nog zijn laatste stuiptrekkingen o.a. bij de oudere generatie die meent voorrang te hebben in het land waarvoor ze geknokt heeft. Een gezinnetje dat een boerderij heeft in een vallei wordt, net als de andere boeren, bedreigd door de landeigenaar. Gelukkig komt er een vreemdeling hulp bieden, namelijk Shane. Shane is het type held waarvan je weet dat hem niets zal overkomen. Zijn achtergrond is zoals zo vaak onbekend en zijn toekomst is volkomen onzeker. Hij werpt zich op als verdediger en pleitbezorger van de farmers maar heeft duidelijk een verleden in een milieu dat aanschurkt bij de onderwereld. Het zoontje van de boer kijkt enorm op naar deze cowboy en ook de vrouw lijkt meer te koesteren dan enkel vriendschappelijke gevoelens. De kleine Brandon de Wilde hield er een oscarnominatie aan over en eigenlijk is hij het spilfiguurtje in deze western die goed en kwaad rechtstreeks tegenover elkaar plaatst en destijds het grote publiek in zijn ban hield met de klassieke ingrediënten als idealisme, familietrots, wat romantiek en het nodige schiet- en knokwerk.