De donderdagavond film club

Marathon Man

Gepubliceerd op 14 mei 2021 om 19:12

Babe, een student Geschiedenis met marathon-aspiraties wordt zijn hele leven achtervolgt door de zelfmoord van zijn vader die werd beschuldigt tijdens de heksenjachten van McCarthy. Wanneer Babe getuige is van de moord op zijn oudere broer Doc (Roy Scheider) raakt hij betrokken in een sinister complot. Doc bleek een geheim agent te zijn voor een organisatie die nazi oorlogsmisdadigers opspoort en komt er achter dat de oud-Nazi Szell (Laurence Olivier) achter de moord zit. Dustin Hoffman speelt een prima hoofdrol als de sociaal onhandige student die zich ineens in een totaal bizarre situatie bevindt. Roy Scheider zet ook een prima spion neer. Het is echter Laurence Olivier die het meeste indruk maakt als de oud-nazi. Olivier had destijds kanker en had gehoord dat hij binnen korte tijd zou overlijden, hij nam de rol aan zodat hij een erfenis kon nalaten aan zijn kinderen en kleinkinderen. Iedere draaidag had hij een hoop pijnstillers nodig om zijn rol te kunnen spelen. Uiteindelijk heeft hij nog tot 1989 geleefd. Het personage van Szell is gemodelleerd naar de beruchte Josef Mengele. Die heette alleen niet De Witte Engel door zijn witte haar, maar door de lange witte labjas die hij altijd droeg. De echte Mengele kwam drie jaar na deze film op vrij bizarre omstandigheden om het leven: hij verdronk in zijn eigen zwembad, men zegt door een hartinfarct. Marathon Man is een typisch voorbeeld van een paranoia thriller. Ten tijde van de Koude Oorlog heerste er wantrouwen; er waren dubbelagenten, valse identiteiten, afluisterpraktijken en ideologische conflicten. Ook was de nasleep van de communistenjacht onder Joseph McCarthy nog voelbaar. Het zou haast een film van Alfred Hitchcock kunnen zijn aangezien de film een aantal sterke momenten van suspense heeft. Daarnaast heeft Marathon Man veel weg van New Hollywood-films als The French Connection en Taxi Driver. New York wordt in beeld gebracht als een heksenketel waarin verschillende bevolkingsgroepen opeengepakt leven en met elkaar botsen. Het verkeer is er hectisch. Er is voortdurend beweging: auto's, hardlopers, fonteinen. Het was een van de eerste keren dat de steadycam gebruikt werd wat de film een documentaireachtige stijl geeft. De onderstaande realistische martelscène zou ik echter overslaan als je angst voor de tandarts hebt.

 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.