Morte a Venezia

Morte a Venezia door regisseur Luchino Visconti is een verfilming van de roman Tod in Venedig van Thomas Mann. Visconti heeft zich erg ingespannen om het decor van het Venetië van Mann te scheppen, zoals dat er in 1911 uit moet hebben gezien. In die tijd speelt zich namelijk het verhaal af van de Duitse componist Gustav von Aschenbach. Wanneer een van zijn concerten eindigt in een debacle en hij daardoor bijna aan een beroerte eraan onderdoor gaat, reist hij voor zijn rust af naar het mondaine Venetië, en plek die geteisterd wordt door de perst en moreel verval. Hier raakt von Aschenbach in de ban van de engelachtige Tadzio, de belichaming van onweerstaanbare schoonheid. Regisseur Visconti – een homoseksueel van aristocratische komaf – geeft een prachtig beeld van de rijkdom, elegantie en decadentie rond het (inmiddels gesloten) Grand Hotel des Bains. In Manns novelle is Von Aschenbach een schrijver, Visconti maakte van hem een naar Gustav Mahler gemodelleerde componist. Dit stelde hem in staat om het befaamde Adagietto uit Mahlers vijfde symfonie op de geluidsband te gebruiken als terugkerend muzikaal motief om von Aschenbachs obsessie met Tadzio te benadrukken. Hoewel de beelden in combinatie met de muziek prachtig zijn, verveelde mij het morele en lichamelijke verval van von Aschenbach op den duur, ik kon ook weinig sympathie voor deze hoofdpersoon opbrengen.