In de nacht van 17 juni 1972 werden vijf mannen gearresteerd toen ze poogden in te breken in het Watergatecomplex te Washington. Twee onderzoekers van de Washington Post, Carl Bernstein en Bob Woodward, kwamen er in de periode na de inbraak achter dat er sprake was van een schimmig politiek complot. Hierin waren niet alleen de Republikeinen, maar ook de CIA, FBI en het ministerie van Justitie verwikkeld. Hun gemeenschappelijke doel: de gangen van de Democraten natrekken en hun verkiezingscampagne saboteren, om zo indirect de verkiezingen van ’72 naar de hand van de Republikeinen te zetten.
In All the President's Men spelen Dustin Hoffman en Robert Redford Bernstein en Woodward, de twee journalisten die maandenlang onderzoek verrichten naar het Watergateschandaal. Ze hadden een verschillende achtergrond, maar waren gedreven door een gemeenschappelijk doel: het onthullen van de waarheid. Het vergt wel wat kennis om alles te kunnen volgen; sommige namen die toen vaak in het nieuws zaten, klinken nu niet meer bekend. Ik vroeg me geregeld af of ik naar een film zat te kijken, of naar een gedetailleerde reconstructie van de feiten. Toch kijkt All the President's Men hier en daar ook weg als een thriller. Bernstein en Woodward worden actief tegengewerkt door het Witte Huis. Dat gaat zover dat Woodward op een gegeven moment schichtig achterom kijkt als hij ’s nachts over straat loopt; de paranoia zoekt langzaam haar weg naar de oppervlakte. Het komt tot heimelijke ontmoetingen in schimmige parkeergarages, tot telefoongesprekken waarvan de overheid ontkent dat ze ooit hebben plaatsgevonden.
All the President's Men is onmiskenbaar een goede film, maar het drama-element is minder vertegenwoordigd. Vooral hierdoor blijft deze film soms wat vlak en is dit geen film die echt weet te raken of verrassen. Maar wie bereid is ruim twee uur bij de les te blijven, krijgt een best intrigerende geschiedenisles en een inkijk op de gang van zaken tijdens een groot journalistiek onderzoek
Reactie plaatsen
Reacties