Donderdag met John My Fair Lady gekeken, waarin een af en toe zingende, maar meestal playbackende Audrey Hepburn te zien is in de rol van Eliza Doolittle is een meid van de straat. Ze verdient haar kost door bloemen op straat te verkopen, ze loopt in lompen en praat verschrikkelijk plat. Op een regenachtige avond, als ze bloemen voor het theater verkoopt, ontdekt ze dat iemand haar gadeslaat en notities maakt. Het is de onuitstaanbare professor Higgins, die een studie heeft gemaakt naar allerlei dialecten en taal. De volgende dag trekt Eliza Doolittle haar mooiste kleren aan en gaat naar Professor Higgins, ze wil spraakles van hem zodat ze in een bloemenwinkel kan gaan werken, Higgins lacht haar in haar gezicht uit en beweert dat het een onmogelijke taak is, maar zijn vriend, Kolonel Pickering, sluit een weddenschap met hem af. Eliza zal onder begeleiding van Pickering en Higgins naar het Embassy Ball gaan en als de koningin niet merkt dat Eliza een straatmeid is, is de weddenschap gewonnen. Dit liedje zit ook in de film het meest vrouwonvriendelijke liedje dat ik ooit in een musical gehoord heb.
Reactie plaatsen
Reacties