Deze film, over een jongen die maar niet deugen wil, is het debuut van Francois Truffaut, die met deze film in een klap beroemd werd en de weg baande voor andere jonge Nouvelle-Vague regisseurs Zijn films zijn het meest toegankelijk van deze nieuwe filmstroming van de jaren ’60, voornamelijk omdat hij op het eerste gezicht niet veel van de kunstgrepen en experimenten van zijn collega’s gebruikte De film volgt de twaalfjarige Antoine Doinel die met zijn ouders in een armoedig appartement in Parijs woont. Hij zorgt voor heel wat problemen, thuis en op school, en voelt zich weinig geliefd door zijn ouders – die hem vooral onbewust verwaarlozen. Hij spijbelt veel, en denkt dat hij aan zijn eenzame leven kan ontsnappen door kleine misdaden en ongehoorzaamheden te begaan. Maar wanneer hij er een teveel begaat, wordt hij naar een heropvoedingsinternaat gestuurd. Een aantal van de scènes uit de film zijn uitgegroeid tot stijlvoorbeeld en referentiekader voor latere filmmakers, zoals te zien is in onderstaand fragment over de invoeden van mijn favoriete regisseur Wes Anderson.
Reactie plaatsen
Reacties