M

M is een huiveringwekkende, briljante thriller over een verknipte kindermoordenaar. Fritz Lang, eerder verantwoordelijk voor Metropolis, regisseerde deze film waarin hij voor het eerst gebruik maakte van de technieken van de sprekende film, en speelde hier slim op in door de moordenaar in eerste instantie niet in beeld te brengen maar hem een op eerste gehoor vrolijk deuntje te laten fluiten alvorens toe te slaan. De moord zelf wordt vervolgens niet in beeld gebracht maar wat we zien maakt duidelijk wat er heeft plaatsgevonden; een eenzame bal, een ballonnetje dat vastzit in een elektriciteitsmast, een beeldtaal die nog steeds wordt toegepast in thrillers. Het vrolijke deuntje van de moordenaar krijgt een steeds wrangere lading naarmate de moordenaar vaker in beeld komt en de kijker zich realiseert dat het gaat om een ernstig beschadigde, angstige en wanhopige man die zijn impulsen maar niet onder controle krijgt. Tegelijkertijd zien welke impact de ongrijpbare aanwezigheid van de kindermoordenaar heeft op de gemeenschap. Een woedende menigte keert zich tegen een onschuldige, de politie ondervindt steeds meer hinder van van pers, politici en de onderwereld die willen dat de zaak wordt opgelost. Uiteindelijk wordt de moordenaar gevonden door criminelen uit de onderwereld en moet hij hier terecht staan, waar hij zichzelf verdedigd met het argument dat deze criminelen uit vrije wil misdadiger zijn, terwijl hij door een onweerstaanbare drang tot zijn daden wordt gedwongen. Deze ijzersterke thriller roept de vraag op, in hoeverre de kiem van zijn gestoorde gedrag niet ook in ons aanwezig is. Een interessante vraag in het Duitsland van 1931, maar ook om aan jezelf te stelllen.