Net zoals veel mensen bij het terugdenken aan de beroemde douchescene in Psycho, zeker denken te weten dat het bloed dat het doucheputje in stroomt, rood is, terwijl het om een zwart-wit film gaat, herinnerde ik mij deze film als sprekende film, terwijl er alleen geluidseffecten te horen zijn. Dat zegt iets over de visuele kracht van de camerabeelden, waarbij als inspiratiebronnen het Duitse Expressionisme en de licht en donker effecten van de Nederlandse schilderkunst uit de Gouden Eeuw werden genoemd. Daarnaast is het verhaal bedrieglijk simpel, maar tegelijkertijd enorm meeslepend. Een eenvoudige man op het platteland wordt verleid door een duivelse vrouw uit de stad, die hem overhaalt zijn vrouw tijdens een boottripje om het leven te brengen. De spanning tijdens de bootscene wordt haast ondraaglijk als de man tijdens het roeien last van wroeging krijgt en de vrouw begint te vermoeden wat hij van plan is.
Sunrise
« Metropolis The General »
Reactie plaatsen
Reacties