Sinds kort te zien op Netflix, de destijds zeer controversiële politiefilm Dirty Harry. De personages zijn een soort sterk overdreven stripfiguren. Clint Eastwood speelt in Dirty Harry de rol die in het verlengde ligt van wat hem het beste past: de rol de eenzame, norse cowboy. De weidse vlakten worden echter ingewisseld voor de stad, het paard voor een auto. De Mexicaan staat deze keer niet achter de toog van een bar maar wordt zijn werkpartner. Dirty Harry, een vloekende, racistische politieagent, ontleent zijn naam aan de smerige zaakjes die hij binnen het politiecorps toegeschoven krijgt. Dirty Harry lapt alle regels aan zijn laars op jacht naar de psychopathische sluipschutter die lukraak mensen neerschiet. De film kent enkele elementen die later nog meer (tot het clichématige) zijn uitvergroot zoals de nieuwe collega met een andere etnische achtergrond, de baas die continu waarschuwingen toeroept en de schurk van het verhaal die de hoofdpersoon steeds te slim af lijkt te zijn en die me in zijn gekte deed denken aan The Joker. De loop van telefoon naar telefoon is dan weer nagedaan in Die Hard with a vengeance. De film moet het niet echt van actie en spanning hebben, maar wel van de figuur van Dirty Harry en zijn manier van werken.
Dirty Harry
« Mean Streets Easy rider »
Reactie plaatsen
Reacties