De donderdagavond film club

The Conversation

Gepubliceerd op 1 juli 2020 om 14:51

The Conversation, een film die Francis Ford Coppola in 1974 uitbracht tussen zijn succesvolle Godfather deel 1 en Godfather deel 2 in, heeft veel gelijkenissen met de film Das Leben der Anderen uit 2006. De openingsscène is in elk opzicht subliem: in longshot zien we een mime-speler over Union Square in San Francisco die langs het monument loopt en voorbijgangers imiteert. Langzaam zoomt de camera in, terwijl we vervormde geluiden horen van wat een gesprek tussen een man en een vrouw blijkt te zijn. Ze lopen constant in het rond op deze drukke plek, in de hoop dat niemand ze kan afluisteren, maar we ontdekken in fasen dat ze wel degelijk worden afgeluisterd door een klein team onder leiding van Harry Caul. Het is  confronterend om te ontdekken dat het bijna 45 jaar eerder al mogelijk was om dit soort gesprekken af te luisteren. Het thema was toen actueel vanwege Nixon, is nu nog steeds actueel dankzij de onthullingen van Edward Snowden. Harry Caul, subliem gespeeld door Gene Hackman, is een treurige, verlegen en eenzame man met veel geheimen, die zich het liefste terugtrekt in zijn woning om saxofoon te spelen. Hij is goed in zijn werk; het observeren en afluisteren van vreemden om daaruit informatie voor anderen te ontlenen. Eenzelvig en afstandelijk als hij is, raakt hij nooit emotioneel betrokken. Maar iets in de opnamen van het stel dat hij heeft afgeluisterd raakt hem persoonlijk – het fragment waarin de vrouw een stukje zingt uit Bing Crosby’s “When The Red Red Robin Comes Bob-Bob-Bobbing Along” in het bijzonder – en langzaam maar zeker leren we de menselijke kant van Harry kennen. Harry meent iets op het spoor te zijn en hoe meer stukjes hij bij elkaar sprokkelt en hoe vaker hij zijn tapes beluistert, des te meer hij ervan overtuigd raakt dat er zich spoedig een drama zal afspelen. Hij gaat tot op het obsessieve af op onderzoek uit en zet daarbij alles op het spel; zijn reputatie, zijn baan, zijn vrienden en zijn bezittingen. Uiteindelijk zijn we als kijker niet meer zeker of alles echt is of dat dingen zich afspelen in het hoofd van de hoofdpersoon.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb