Niet in het boek van 1001 films, maar wel een pareltje in het grote (kerst)film aanbod. In New York wordt Kerstmis altijd uitbundig gevierd. Doris Walker, die het niet zo op de kerstdagen heeft begrepen, krijgt de opdracht dit evenement voor het grote warenhuis Macy's in goede banen te leiden. Wanneer één van de kerstmannen dronken op het werk opdaagt, valt de oude Kris Kringle voor hem in. De man probeert de mensen opnieuw de kerstsfeer bij te brengen en beweert zelfs de echte kerstman te zijn. Wanneer Kringle na een psychologisch onderzoek gek wordt verklaard, belandt hij in een gesticht. Fred Gaily, een vriend van Doris, moet nu voor de rechtbank bewijzen dat Kringle wel degelijk de echte kerstman is. George Seaton maakt met Miracle on 34th Street een aanklacht tegen commercialisme door zichzelf de vraag te stellen, wat zou de echte kerstman vinden van het moderne kerstfeest? Bovendien erkent hij zelfs de Nederlandse roots van de Kerstman in onderstaande vrij bizarre scène waar kerstman Edmund Gwenn samen met een meisje Nederlands zingt (het klinkt eerder Afrikaans, maar toch knap).John en ik hadden enorme lol om dit fragment. Grappig om te zien hoe marketing en consumentisme rond de kerstperiode ook toen volop bestond. Het is een film die niet alleen maar mierzoet is omdat in het midden blijft of de beste man nu echt is of niet. Ook de kijker mag dat zelf bepalen, mede doordat de ouders zelf de cadeaus halen en er geen moment iets van magie in te vinden is. Heel verfrissend.
Miracle on 34th street
« Louisiana story
Reactie plaatsen
Reacties